maandag 29 juni 2009

Warm

We hebben er, in tegenstelling tot vorig jaar, even op moeten wachten, maar nu is het zover: het is zomer! Sinds ruim een week is het hier warm tot érg warm:



29 graden in de schaduw (aan de nog niet geverfde kant van het huis;-)) houdt in zo'n 37 graden in de zon. Eind vorige week hebben we nog wel het hout van de linkerzijkant van de dakkapel vervangen en geschilderd, maar de afgelopen twee dagen hebben we buiten niet zoveel meer gedaan. Olaf heeft heel dapper de oversteek van het dakkapelletje nog gedaan en ons mooie naambordje geschilderd en weer opgehangen:



Deze foto heb ik net genomen, kom in Nederland om half negen 's avonds maar eens om zo'n lucht! Dan weten we weer waarom we hier zijn gaan wonen.

woensdag 24 juni 2009

Schilderen

Sorry voor de 'vaktermen' in een eerder stukje, ik had er niet aan gedacht dat de niet-klussende medemens misschien een woordenboek nodig zou kunnen hebben. De oversteek is het stuk dak dat buiten de muur uitsteekt, zeg maar. Daar kijk je als je naast het huis staat en omhoog kijkt, tegenaan, dus dat moet er wel netjes uitzien. De boeidelen zijn de witte planken die tegen de oversteek gemonteerd zitten en de windveren (van beneden af niet te zien) zitten daar weer haaks op, en dekken ongeveer vijftien centimeter dakpannen af. De boeidelen en windveren samen moeten ervoor zorgen dat de wind niet onder de dakpannen slaat en zo je hele dak eraf rukt. En het staat natuurlijk weer mooi. En ja, we kennen veel bouwtermen intussen ook in het Zweeds. Mede dankzij de bouwgigant Byggmax, die zijn hele assortiment met plaatjes erbij op internet heeft staan. Een soort beeldwoordenboek, dus :-).

Nu verder met de buitenkant van het huis: ik heb een weekje vrij genomen om samen met Olaf een goed begin met het schilderwerk te maken. Het huis is tien jaar geleden voor het laatst geschilderd, hoorden we van de buurman/verkoper. Het deel boven de voordeur dat op de foto's nog wat zwarter ziet, heeft nog veel langer geen kwast meer gezien. Door het afdakje bij de voordeur kom je daar namelijk lastig bij, zelfs met steiger. Dus hebben we op de Zweedse manier maar een werkplateau getimmerd. Aluminium steigers zijn hier niet echt gebruikelijk, wel de zware industriële, voor grote klussen. Als mensen zelf aan hun huis gaan werken, timmeren ze zo de hele gevel vol met hout. Wij hebben het wat bescheidener aangepakt:



Qua steiger dan, want we hebben voor het gemak het hele raam vervangen. Dat was ook te lang niet geschilderd en was door en door zwart. Verder zijn de ramen hier niet alleen van dubbel glas, maar bestaan ze ook echt uit twee ramen met een scharnier ertussen. Die klap je tegen elkaar aan en dan doe je het hele geval dicht. Een dezer dagen maak ik daar nog wel een foto van. Het raam boven was zo aangetast dat de twee ramen niet meer tegen elkaar aan kwamen. Dan is de isolerende werking natuurlijk helemaal weg.

Nieuw kozijn (geschilderd gekocht) en twee planken bovenaan vervangen. We hebben nog niets geschilderd, maar je ziet een heel groot kleurverschil tussen het tien jaar geleden geschilderde gedeelte en het écht zielige deel:



Op ons huis zit faluröd. Dat is de typische rode Zweedse verf met lijnolie erin. Erg goed voor het hout en je hoeft voordat je gaat schilderen niet te schuren, maar je borstelt hem eraf met een staalborstel. Dan is het hout praktisch kaal en kun je zonder grondverf direct gaan schilderen:



En klaar is Kees. Het was hier zo warm dat we vanmiddag twee lagen hebben kunnen aanbrengen:



Dit zijn foto's van vorige week, toen Olaf met het linkerdeel bezig was:





Het verschil tussen oud en nieuw is goed te zien. Het lijkt alsof het donkere deel in de schaduw ligt, maar ik heb gewacht tot de zon er aardig op scheen.



De ramen zitten dichtgetimmerd, omdat die buiten liggen te drogen. Alle vier de kanten moeten worden geschilderd en alle stopverf moet vervangen worden. Dat gaat dus nog wel even duren...

woensdag 17 juni 2009

Oude doos

Op verzoek wat foto's van het huis voordat het dak werd vervangen:



Vooral bij deze zie je hoe groot het verschil tussen oud en nieuw is:

dinsdag 16 juni 2009

Dak 4

Het dak is klaar, althans, het deel dat de ingehuurde bouwers zouden doen. De pannen liggen erop en de boeidelen, windveren en dakgoten zijn gemonteerd. Er komt nog een plaatslager die een nieuwe plaat om de schoorsteen zal maken, want er wordt hier niet met lood gewerkt. Zelf moeten we de oversteek nog schilderen en de boeidelen, windveren en dakgoten aan de aanbouw zetten. Maar het huis is er al enorm van opgeknapt:



Hier zie je goed dat de oversteek nog van blank hout is:



Olaf maakt meteen nieuwe traptreden naar de schoorsteen toe, want volgende week komt de schoorsteenveger inspecteren. Die moet de schoorsteen dan wel kunnen bereiken:

zaterdag 13 juni 2009

Dak 3

De afgelopen dagen stond mijn hoofd niet naar regelmatig bloggen, maar ik heb wel foto's gemaakt van de voortgang.

Zo zag het dak er vorige week vrijdag uit:



Aan de andere kant waren ze nog niet begonnen, maar aan deze kant zit het nieuwe dakbeschot, het teerpapier en een deel van de tengels erop.

Maandag: de andere kant van het dak is leeggehaald en van onderaf wordt het nieuwe råspont erop gemaakt.





Dinsdag aan het eind van de dag zit het teerpapier erop en wat tengels. Ook is er aan de andere kant één boeideel op gemaakt (niet op de foto):



Woensdag is het panlattendag:





Donderdag kwam de pannenlift:



Alle pannen werden in stapeltjes klaar op het dak gelegd, zodat ze 'alleen nog maar' uitgelegd hoefden te worden.

Dat ziet er dan op vrijdag zo uit:





Nu komt het afwerken nog: de boeidelen, windveren en dakgoten. Nog een paar dagen en ons huis is enorm opgefrist. Dan moeten wij alleen wel snel aan het schilderen slaan, want een vers dak verdient ook een mooi vers roodgeschilderd huis.

zondag 7 juni 2009

Brand

We hebben hier een enorme brand gehad: onze schuur aan de overkant van de weg is in vlammen opgegaan.
Donderdagochtend hebben we op de vuurplaats een stuk achter de schuur wat hout verbrand, dat om elf uur 's ochtends op was. Om twaalf uur is er hier een stortbui gevallen en daarna heeft het 's middags nog gemotregend. 's Avonds zijn we bij het uitlaten van de honden nog gaan kijken of er nog iets smeulde (deden we altijd als we iets hadden verbrand) en dat was (aan de oppervlakte, bleek later dus) niet het geval. Toen is het echter hard gaan waaien, en daardoor is er waarschijnlijk weer iets op gaan vlammen. Er loopt geen vuurspoor over de grond, dus volgens de brandmeester er is een brandend stukje naar de schuur geblazen, die toen tot de grond toe is afgebrand.
Het was onwerkelijk: Olaf werd om vier uur wakker van een dreunende dieselmotor en vond het maar vreemd dat er midden in de nacht een vrachtwagen bij ons voor de deur stond. Hij tilt het gordijn op en ziet geen schuur meer, alleen nog wat brandende hoopjes, twee bluswagens en tien brandweermannen. Wij volslagen verdoofd naar buiten, waar we door een heel vriendelijke brandmeester werden opgevangen. Een postbezorger had om kwart over drie de brand gemeld, heeft blijkbaar geclaxonneerd (hoorden we van de buren 300 meter verderop, die daar wel wakker van zijn geworden) en is doorgereden. Daar zijn we als voormalig stadsmensen dus ook doorheen geslapen, heel eng.
Wat nog veel enger was, en wat na een uurtje of zo tot ons doordrong: omdat het donderdag regende, hadden de dakdekkers getwijfeld of ze het dak nog zouden dichtleggen, of dat ze er alleen een zeil overheen zouden spannen en vrijdag verder zouden gaan. Ze zijn doorgegaan en hebben het dak dichtgelegd met vers, natgeregend hout. Als ze dat niet hadden gedaan, had het zaagsel dat hier als isolatie tussen de betimmering aan de binnenkant en het dak zit (en dat we later van binnenuit gaan weghalen) open en bloot onder een zeiltje gelegen, dat vol brandgaten zat van de rondvliegende sintels. Dat in combinatie met het feit dat we niet wakker zijn geworden van een vuurzuil die (gezien de hoogte van de schuur en de schroeiplekken aan de bomen aan onze kant van de weg) wel veertig meter hoog moet zijn geweest heeft ons de afgelopen dagen erg bibberig gemaakt.
De buren van beide kanten kwamen ons al troosten, we hebben natuurlijk met allerlei mensen in Nederland gebeld, Olafs nicht en haar man kwamen vrijdag en zijn een dagje gebleven en we zijn hier al langs een aantal mensen geweest, en dat helpt wel om het een beetje te verwerken. Brand is echt iets heel engs om mee te maken en ik hoop dat dit het nooit dichterbij komt dan dit.
Qua spullen hebben we enorme mazzel gehad: Olaf had Bonki en de aanhanger, die normaal gesproken in de schuur stonden, 's avonds nog naar buiten gehaald, omdat hij nog wat dakbeschot wilde opruimen. Die stonden dus volgeladen voor het huis. De steiger staat voor het grootste gedeelte tegen het huis aan en de vlammen hebben de Passat, die op de oprit stond, net niet geraakt. In de schuur lagen alleen onze houtvoorraad van 32 kuub, tuingereedschap en een kruiwagen, een tafeltennistafel en nog wat klein grut. En de trampoline in de tuin zit vol gaten van de vliegende sintels. Al met al hebben we dus ongelooflijk geluk gehad dat het niet heel veel erger is afgelopen.


Half zes 's ochtends: laatste bluswater.



Alleen de twee stenen muren staan nog overeind, van al het hout en de metalen dakplaten is praktisch niets over. Dat is ook de reden waarom ze hier als iets niet meer te redden valt, de boel helemaal laten afbranden: zo hoef je minder op te ruimen.




De geblakerde bomen en berm aan onze kant van de weg, naast de oprit.

woensdag 3 juni 2009

Dak 2

De klus werd gisteren direct al onderbroken. Maandag was het nog 37 graden in de zon, gisteren was het maar 11 graden en heeft het de hele dag geregend. Vandaag was het het grootste deel van de dag droog, dus ze zijn vanochtend om zeven uur begonnen en as I write zijn ze nog bezig het oude beschot van het dak te trekken.
Halverwege de dag zat het råspont (een soort 'vloerdelen' van 21 mm dik) rechts voor vastgetackerd:



Omdat we zoveel mogelijk op de Zweedse manier willen bouwen, wordt er op het dakbeschot teerpapier bevestigd. Dat zou goed zijn tegen stuifsneeuw. We kunnen ons persoonlijk niet zo goed voorstellen dat als een dak in Nederland met alle regen prima waterdicht is als je de pannen maar goed strak tegen elkaar legt, dat hier nat zou worden door stuifsneeuw, maar goed. Teerpapier dus.



Het voordeel is wel dat het nu al redelijk waterdicht is, er hoeft niet nog een zeil overheen voor de regen die morgen zeker gaat komen. Het nadeel is dat we straks aan de binnenkant een extra luchtopening moeten laten tussen het dakbeschot en het isolatiemateriaal, want anders wordt het dakbeschot verstikt tussen het teerpapier en de isolerende glaswol en dan weet je zeker dat het wegrot zonder dat je op stuifsneeuw hoeft te wachten.

Vers van de pers is dit de laatste stand:



De plannen zijn door de dag heen zo vaak gewijzigd dat ik geen idee heb tot hoever ze vandaag nog willen komen. De zon gaat hier nu pas om halftwaalf onder en morgen wordt het weer snertweer, dus ze willen natuurlijk zo lang mogelijk doorhalen. Gelukkig is het nu een heerlijke twintig graden, dus ze zullen niet oververhit van het dak af glijden...

maandag 1 juni 2009

Dak

Een dak vernieuwen (en zeker de beginfase) is een fotogenieke verbouwklus, dus de komende dagen zal er waarschijnlijk elke dag een fotoverslag op ons blog staan. Een heerlijk gevoel, zeg, dat je allerlei andere dingen aan het doen bent terwijl buiten je huis een metamorfose ondergaat. We kwamen terug van school en toen zag het er al zo uit:



En aan het eind van de dag zit er al een deel van het nieuwe beschot op. Het moet nog wel vastgetackerd worden, maar het gapende gat is alweer bijna verdwenen: