Keuring

Er zijn veel dingen in Zweden die niet zo gesmeerd en efficiënt lopen als je zou verwachten als je aan het land denkt, maar de jaarlijkse keuring van de auto hoort daar niet toe. Zowel de Volkswagen als de Mitsubishi moesten worden gekeurd (daar heb je een periode van 4 maanden voor), dus we gingen eens kijken hoe dat hier moet. Heel eenvoudig, daar heb je de bilprovningen voor, een overheidskeuringsinstantie. Je kijkt op de site, geeft je persoonsnummer en kenteken op en kunt een afspraak maken. Vandaag nog? Geen probleem, op diverse tijdstippen kun je nog komen. Bij aankomst bij het keuringsstation meld je buiten via een computerscherm dat je er bent (voor gehandicapten is een aparte parkeerplaats met een computer aan een paaltje zodat die niet uit de auto hoeven te komen) en als je aan de beurt bent, flitsen op een lichtkrant je kenteken op en het cijfer van de deur waar je naar binnen mag. Hier in Lindesberg zijn drie deuren voor de auto's, één voor motorfietsen en één voor vrachtwagens, bussen, aanhangers en herkeuringen. Je rijdt een brug op, waar allemaal spiegels omheen staan, zodat de keurmeester in één oogopslag de verlichting van de hele auto kan controleren. Gordels, portieren, het gewone werk. Maar dan komt de controle van de onderkant: de brug gaat omhoog, er wordt nog een hels apparaat omhoog gelift en je auto begint te schudden. Niks geen gesjor aan wielen om te zien of er speling op een kogel zit, met een druk op de knop gaat de hele auto zo tekeer dat het lijkt alsof hij van de brug wordt geschud. Daarna wordt er even een rondje over het terrein gescheurd voor een algehele indruk, remmentest, test van de uitlaatgassen en binnen een kwartier sta je weer buiten. Vol ontzag en omgerekend maar ruim 30 euro lichter. Wat een mooi systeem.