Het schilderen is echt een enorme klus, omdat het al zo lang niet gedaan is. En omdat Olaf beter de dingen kan doen waarvan ik niet zou weten hoe ik zou moeten beginnen (zoals het aanleggen van de radiatoren en het trekken van de buizen daarvoor), ben ik nu 's ochtends aan het vertalen en 's middags aan het schilderen.
Gelukkig is de verf op ons huis van het type dat je er met een staalborstel af kunt krabben. Na een paar uur krabben zie ik er dan zo uit:
Het huis ziet er gelukkig een stuk beter uit:
Twee middagen en twee verflagen later is het deel onder de witte plank weer als nieuw:
1 opmerking:
:-) Wat een klus, zeg! Maar je hebt wel eer van je werk.
Een reactie posten