Vandaag is het precies een jaar geleden dat we voet aan wal zetten in Zweden om hier te gaan wonen. Op 1 april zijn we vertrokken en omdat we onze halve huisraad in de aanhanger hadden en hier geen 1400 kilometer mee wilden gaan rijden, zijn we toen met de boot gegaan:
... en zijn we hier dus op 2 april officieel aangekomen.
Het is een druk jaar geweest. Waar je ook gaat, je neemt altijd jezelf mee, blijkt meer dan waar te zijn: ook hier hebben we ons hoge tempo nog niet echt losgelaten en willen we alles snel weten en opbouwen. Aan de ene kant wel heel handig, want we boeken grote vooruitgang met ons Zweeds en ons huis knapt er ook erg van op ;-)). Aan de andere kant was het natuurlijk leuk geweest als de relaxte houding van de Zweden een beetje op ons zou overslaan. Maar wat niet is kan nog komen...
Onze eerste winter leek in eerste instantie mee te gaan vallen, maar zo eind januari begonnen we toch echt heel erg te verlangen naar meer licht en mocht de sneeuw ook zoetjesaan wel gaan smelten. De laatste resten zijn nu nog steeds niet weg, maar de zon staat weer stralend te schijnen en 's middags is het heerlijk buiten zitten met een kopje thee.
Hoe goed je je ook voorbereidt, de realiteit is altijd anders dan je verwacht had. Of we zodanig aan die realiteit kunnen wennen dat we hier tot onze dood blijven, zal de toekomst uitwijzen, maar tot het zover is, genieten we wel erg van ons prachtige plekje in de natuur.
donderdag 2 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ha Olaf en Danielle,
Alweer een jaar geleden dat jullie vertrokken van de Korteweg. En wat zijn jullie in dat jaar al onwijs opgeschoten. Super hoor!
Danielle, kun je misschien je emailadres weer even laten weten want onze computer heeft het laatst begeven en alle emailadressen zijn weg. Dan kan ik jullie foto's van Guusje mailen en kunnen we het over de zomervakantie hebben!
Ik hoorde dat jullie binnenkort weer naar Apeldoorn komen. Als jullie zin en tijd hebben, kom dan gerust langs voor een bakkie op de Korteweg. Groetjes van Frank, Trudy en de kids
Een reactie posten