Zeil

Vandaag is de zeillegger geweest. In Zweden worden in de badkamer bijna geen tegels toegepast, omdat alles van hout is. Dat gaat werken en dan springen de voegen kapot. Verder zijn ze hier panisch voor water/vocht/schimmel, dus vaak wordt er plastmatta gebruikt, een soort zeil, dat zowel op de vloer als tegen de wanden wordt gelijmd. Zeil op de muren vonden we zelf een beetje te ver gaan, daar komen wel gewoon tegels, maar de vloer van de gastenbadkamer in de aanbouw hebben we wel op de Zweedse manier waterdicht (en beloopbaar) laten maken:



Nee, we zijn niet kleurenblind geworden. Watervaste gipsplaten zijn hier ontstellend duur, dus in plaats daarvan hebben we gewone gipsplaten gebruikt voor de muren. Dan neme men vloeibaar rubber in een potje en smere dat op de wanden. Vandaar die foeilelijke groene kleur. Daar komen dus gewoon witte tegels overheen, die als het goed is mooi harmoniëren met de blauwe vloer.

In de gang zelf hebben we marmoleum laten leggen. De legger was zacht gezegd niet heel erg ervaren, dus het heeft letterlijk bloed, zweet en tranen gekost om het erin te krijgen. De beste man sneed zich na een uur heel fors in twee vingers, en dat bloedde natuurlijk als een rund. Met mijn ondeskundige oog leek het me dat hij even een zwaluwstaartje moest gaan halen in het ziekenhuis, maar dat wilde hij niet. Bloedend en al is hij verdergegaan met leggen:



Gelukkig hebben we de muren geschilderd met afwasbare verf, dus de bloedvlekken zijn alweer weg.

Het ziet er wel ineens helemaal af uit. Alleen de plinten langs de deuren en muren nog.