Schaatsen

De kerstman is langs geweest en kijk eens wat hij heeft meegebracht: klapschaatsen!



Nee hoor, we hebben netjes gewacht tot na Kerstmis, want in de dagen tussen kerst en oud&nieuw is het hier enorme opruiming.
Het ijs is al een paar dagen dik genoeg, maar ik zou niet weten waar ik mijn kunstschaatsen heb en Olaf had helemaal niets meer, dus we zijn op zoek gegaan. Best lastig, want er wordt hier wel veel ijshockey gespeeld (op kunstijsbanen), maar schaatsen op natuurijs is hier niet echt populair.
Ergens ver weggestopt in de winkel staat een minuscuul stellinkje met wat schaatsen en als je geluk hebt ook nog de bijbehorende schoenen. En dan moeten ze er nog zijn in jouw maat, natuurlijk, want het vak voorraadbeheer schijnt hier op de detailhandelsschool niet gegeven te worden. We zijn vrijdag en zaterdag op zoek geweest, in vijf sportwinkels, en uiteindelijk zijn we thuisgekomen met twee verschillende sets: bovenstaande flitsende klapschaatsen en een set 'klassieke' Zweedse onderbindschaatsen, met stevige schoenen en zonder klappende achterkant:



Deze wilde Olaf graag hebben, wegens een niet al te ver ontwikkeld schaatsvermogen, in de hoop dat dit systeem wat meer stabiliteit zou geven. Helaas blijkt nu dat het klapsysteem toch makkelijker schaatst, dus ik heb vanmiddag de klompjes aangetrokken, terwijl Olaf de blits maakte met de felrode klappers. Nu maar hopen dat we de lompe broeders nog mogen ruilen voor een set klapschaatsen, zodat we hier onze eer als schaatsende Nederlanders hoog kunnen houden.

Kerstwens

God jul och gott nytt år!

Bezig

We zijn allebei al weer een tijdje druk bezig. Ik zit in mijn warme kantoor te werken, terwijl Olaf in de aanbouw aan het zwoegen is.

De muren aan de binnenkant bekleden en een dwarsmuurtje zetten:





Gipsplaten tegen de muren en het plafond aan en alle naden en schroefgaten afsmeren:







Na het afsmeren en schuren (waar errug veel stof bij vrijkomt...), mag het plafond gewit worden:

Dit is eén van Olafs mooiere plafonds geworden!

En natuurlijk: DE SCHOORSTEEN





En, volgens de eisen van de schoorsteenveger, links naast de schoorsteen wederom een brandwerend muurtje van onze grote vrienden, de lekablokken:

Winterzonnewende

Hè fijn, we hebben de kortste dag (of de langste nacht, iets positiever misschien) achter de rug. De zon begon hier gisteren op te komen om 8.01 en ging onder om 14.57. In Apeldoorn was dat respectievelijk 8.02 en 16.26. We hebben hier dus aan het eind van de dag anderhalf uur minder zonlicht en dat missen we heel erg: om half vijf is het al een uur echt donker en wil je eigenlijk al gaan eten. Om zeven uur zegt je lichaam dat het de hoogste tijd is om naar bed te gaan.
We waren wel benieuwd hoe we daarop zouden reageren en het is ongeveer wat we hadden verwacht: we worden er erg sloom van, 's avonds doen we niet veel meer. Gelukkig zijn de bouwmarkten wel tot zeven of acht uur open, dus we gaan soms expres om half zes naar Örebro, inkopen doen, om niet helemaal in te suffen. Blij dat we niet verder naar het noorden zijn gaan wonen, waar plekken zijn waar je drie weken lang helemaal geen zonlicht hebt!

Kerstboom

Vandaag was het zover: we hebben onze eerste kerstboom uit eigen bos omgezaagd. Het ging zo snel, de camera stond nog niet eens aan en toen lag hij al om:



Ik kon weinig anders doen dan erachteraan hobbelen:



Het optuigen was dan weer mijn pakkie-an:



Tussen de bouwmaterialen door staat er toch mooi een boom, die alleen zo groot is dat we er eigenlijk niet genoeg versiering voor hebben. Hij is dus minimalistisch uitgevoerd, maar hij verspreidt in elk geval wat extra licht in deze donkere dagen.

Sociaal

We zijn bijna het hele weekend druk bezig geweest met bezoekjes afleggen. Afgelopen woensdag werden we onverwacht uitgenodigd om te komen eten bij de Nederlanders in Lindesberg die hier al ruim twintig jaar wonen. Dat zijn twee fysiotherapeuten, die vanwege het tekort aan werk in Nederland in de jaren tachtig hier zijn komen wonen. Het bleek een hele Nederlandse avond te zijn: er kwamen nóg twee stellen, die hier ruim een jaar wonen. Heel gezellig om lekker ontspannen in het Nederlands te praten.
We hadden al eerder afgesproken om zaterdag koffie te gaan drinken bij iemand die een klussenbedrijf heeft. Vanwege de financiële crisis is hier een regeling ingevoerd dat je de helft van het arbeidsloon kunt terugkrijgen van iemand die aan je huis werkt/klust/verbouwt. Aangezien er hier nog voor jaren werk is, leek het ons wel interessant om eens te informeren hoeveel het nu zou gaan kosten als een deel van dat werk door iemand anders werd overgenomen. Het zou toch wel erg leuk zijn als het vakantiehuisje nog in 2009 af zou komen... We hebben geen concrete afspraken gemaakt, maar waarschijnlijk zal Olaf in het voorjaar wel een paar helpende handen krijgen.
Toevallig waren er zaterdag andere Nederlanders langsgeweest, toen wij er niet waren. Bij hen is Olaf zondag nog op bezoek geweest, ik had mijn portie al wel weer gehad en heb hier in huis wat schoongemaakt enzo.
Al met al zijn we er niet aan toegekomen om een kerstboom uit eigen bos om te hakken. Het is hier nu om drie uur donker (hoewel je met die sneeuw in het open veld nog tot vier uur zonder zaklamp buiten kunt lopen), en daar zijn we nog niet echt aan gewend. Het is elke dag weer vroeger donker dan je dacht, dus dat moeten we een keer goed plannen, het is volgende week donderdag/vrijdag tenslotte al kerst.

Yeti

Het sneeuwt! En belangrijker nog, het blijft liggen. Geen enorme hoeveelheid, maar als we naar buiten kijken is de wereld om ons heen aardig wit.

Je goed aankleden als je naar buiten gaat dus:



Branco wil eigenlijk niet meer naar binnen:



En vanwege zijn ruwe vacht is Max veranderd in de Verschrikkelijke Sneeuwhond:

Elanden

Bij het bekijken van de foto's op ons fototoestel om te zien of ik nog ergens een stukje uit kon peuren kwam ik erachter dat we toch nog een aardig duidelijke foto van elanden hadden.
De maandagochtend voordat we naar Nederland gingen stond Olaf in de keuken een kopje koffie te drinken en zei: 'We hebben elanden in de tuin.' En net als de jongen die 'wolf' riep, geloofde ik dat niet meer. Maar deze keer was het wel zo: vier stuks, waarschijnlijk twee moeders met hun kalven.
Tegen de tijd dat we het fototoestel gepakt hadden en boven het raam hadden opengedaan om een foto te maken, waren er al twee het bos in verdwenen. Bleven er toch nog twee over, met mooie witte sokken aan:



Wel even op de foto klikken om hem te vergroten!

Huis

Nee, niet dat van ons, maar van peperkoek:



Dit kunstwerk is een van de resultaten van het bakfestijn bij de buren van afgelopen zondag. Daar hebben we een van de Zweedse kerstgewoonten leren kennen: peperkoekhuisjes bakken. Je snijdt eerst de muren, voor- en achtergevel en het dak (en in Olafs geval natuurlijk ook een schoorsteen :-)) uit deeg en die stukken bak je dan in de oven. Daarna lijm je alles aan elkaar met gesmolten suiker en versier je het huis met zo veel mogelijk smarties of andere snoepjes. Het voorbeeldhuis dat er al stond had om een of andere reden een disproportioneel groot dak...
Wij hebben de buren in ruil natuurlijk kennis laten maken met vers gebakken gevulde speculaas en kruidnoten, die erg in de smaak vielen.

Volhouder

Schoorsteen

Onze cv-installatie kan niet op de bestaande schoorsteen worden aangesloten, dus we moesten een nieuwe aanleggen. Een modulaire schoorsteen van bepaald materiaal, met een aparte binnenmantel en isolatie bleek de veiligste te zijn. Die zijn we dus gaan bouwen, maar tjongejonge, wat een klus. De blokken wegen per stuk zo'n vijfendertig kilo, ik kreeg ze echt niet boven schouderhoogte opgetild en kon dus alleen maar heen en weer rennen om materiaal en gereedschap te halen. Verder worden de blokken gemetseld, dus het was een race tegen de klok. Onder de min vier graden kan er namelijk niet met cement gewerkt worden, hebben we uit betrouwbare bron, en aangezien de kou hier zomaar kan toeslaan, was het echt even stressen. Ook moet de zes meter lange schoorsteen natuurlijk waterpas staan, mag de isolatie niet scheuren en moet de binnenmantel nog apart worden gelijmd. In de onderste paar blokken zitten verder nog een condensbak, een roetluik voor de schoorsteenveger en uiteraard de aansluiting voor de rookgasaanvoer. De gaten daarvoor moeten ook nog apart worden uitgeslepen, omdat die dingen natuurlijk bij iedereen op een andere hoogte zitten.
Na een vermoeiende week staat de schoorsteen nu gelukkig fier op het dak.

Binnen in de aanbouw:





Dakdoorvoer maken:



De schoorsteen steekt bijna drie meter boven het dak uit, dus we moesten nog een hele constructie maken om de blokken veilig te metselen:

Ja, de schoorsteen staat echt loodrecht :-)

Aan de andere kant hield onze grote vriend Bonki de constructie door middel van sjorbanden over de daknok heen in evenwicht:



Het eindresultaat:

Schroot II

Uiteindelijk was al het oud ijzer uit en rondom de schuur verzameld:







Afgelopen maandag met lood in de schoenen de oudijzerhandelaar gebeld. Ik verwachtte (naar Nederlands voorbeeld) een norse, binnensmonds mompelende man aan de andere kant van de lijn en was bang dat ik er geen snars van zou verstaan. Dat viel alleszins mee: hij hoorde dat ik uit Nederland kwam, praatte heel duidelijk en formuleerde zelfs zinnen opnieuw als ik zei dat ik iets niet begreep. Het leek hem wel lastig als mensen slang gebruikten in plaats van de woorden die in het woordenboek staan en die je op les hebt geleerd. Afijn, na een uiterst plezierig gesprekje spraken we af dat hij alles donderdag zou komen ophalen, voor twaalven. Hij kwam om half één, verontschuldigde zich dat hij zo laat was en begon meteen met een grote grijper alles in zijn vrachtwagen te kieperen:



Door de financiële crisis is de oudijzerprijs ingestort en kregen we voor wat we inschatten als zo'n vijf ton oud ijzer omgerekend 33 euro, maar ons terrein ziet er tenminste niet meer uit als een stortplaats:

Rijp

Het is sinds vanochtend weer boven de nul graden, maar dit uitzicht hadden we gisterochtend om half negen:

Sneeuw

We hebben de eerste sneeuw van het seizoen! Natte sneeuw, dat wel, maar toch. Gelukkig hebben we gisteren de aanbouw wind- en waterdicht gekregen. Alleen de boeidelen en windveren moeten er nog op, maar dat doen we wel als het wat beter weer is :-)

De achterkant is gedaan:





De voorkant zonder bekleding:



Met bekleding:



De deur zat in de voormalige achtergevel, waardoor er nu een open verbinding is tussen het huis en de aanbouw en aangezien de houtkachel er niet op berekend is om die extra 52 kubieke meter extra te verwarmen, komt de temperatuur in huis niet meer boven de 16 graden uit. Dat motiveert wel om snel door te gaan en de cv aan te leggen!

Wintertijd

Afgelopen weekend is de wintertijd ingegaan en dat houdt in dat het hier nu om vijf uur 's middags donker is. Dat valt qua tijdstip erg mee, maar op het platteland is donker ook echt donker: de enige lantaarnpalen staan bij diverse mensen in de tuin en als het geen vollemaan is, zie je geen hand voor ogen. Daar moet je dus echt rekening mee houden: even iets uit de auto pakken wordt een stuk lastiger als je geen zaklantaarn bij je hebt, de teckel moet aangelijnd worden bij het uitlaten en hout voor de kachel halen wordt een hachelijke onderneming, waarvoor je eigenlijk met z'n tweeën moet zijn: één om de mand vast te houden en de ander om zodanig bij te schijnen dat je niet op je snufferd gaat.
Vanavond zijn we dus inkopen gaan doen en hebben we drie lampen gekocht die bij de oprit en in het houthok geplaatst gaan worden, geschakeld met een tijdklok. Dan heb je in elk geval niet meer de neiging om om half zes je bed in te duiken omdat je als je naar buiten kijkt de indruk hebt dat het midden in de nacht is.

Tevreden

Een voordeel van het bouwen met hout is dat je lekker snel van het afval af bent: je steekt het gewoon in de fik. Achter de schuur hebben we een vuurplaats, waar we eens in de zoveel tijd een vreugdevuur aanrichten. Zo ook gisteravond.
De vlammen flakkeren, we zitten op het door Olaf getimmerde bankje naar het vuur te kijken, de hondjes zijn naast ons het bosschage aan het snoeien en een stukje verderop staat een ree lekker te grazen. Zo kunnen we tussen alle bouwwerkzaamheden ook nog met volle teugen genieten van het heerlijke plekje waar we beland zijn.

Planken

Tweeënvijftig zijn het er, tweeënvijftig planken. Eerst zesentwintig planken van 14,5 cm breed. Die moeten precies worden uitgezet zodat ze mooi langs de raamkozijnen vallen en in de hoeken goed uitkomen, waarna we ze hebben vastgezet met driehonderdvierenzestig spijkers. Daarna de pot falurödfärg erbij en kwasten maar:




Een beetje kaal is het wel:



Daarna hetzelfde trucje nog een keer, maar dan met planken van 9,5 centimeter breed. Zo begint het er al een beetje als een echt Zweedse aanbouw uit te zien.



En dan beginnen we aan de achterkant gewoon weer opnieuw.

Dak!

Na alle minutieuze voorbereidingen is het leggen van de dakpannen bijna een anticlimax: in tweeënhalf uur lagen ze netjes tegen elkaar aan. Het dak van het huis is nu wel een beetje triest, dat moet nog een half jaar geduld hebben en dan ziet het er net zo fris uit als dit.

Aanbouw II

We hadden van onze vorige buren in Hjulsjö nog een paar dagen hulp tegoed, en die hebben we gisteren en vandaag gekregen. Dat schiet lekker op:

de lange muur is geïsoleerd...



en afgewerkt met vindpapp.



In Nederland gebruik je voor het dak grote osb-platen van 18 mm dik, maar we hebben hier tot nu toe alleen maar platen van 11 mm dik kunnen vinden. Die zijn niet stevig genoeg, dus we doen het op de Zweedse manier: met een soort vloerdelen van 9 cm breed, die je door middel van messing en groef in elkaar moet schuiven (of liever gezegd: met grof geweld timmeren).



Laat de regen maar komen!



Strak dakkie, niet?

Bouwen

Naast al het vermaak en de ontspanning moet er ook doorgebouwd worden, want de winter schijnt elk moment te kunnen toeslaan. Nu is kou niet zo heel erg, regen of sneeuw is natuurlijk vervelender als je buiten bezig bent.
Nadat het beton was gestort, zijn we heel druk bezig geweest met het voorbereiden van het bestaande huis: de overstekende dakrand moest weg, inclusief dakgoot, beschot en pannen, we hebben de buitenste laag rode planken van de muur gesloopt, dakpannen gehaald en toen konden we weer beginnen met opbouwen.

Fundering verder opmetselen:



De eerste dakbalk:



Twee dakbalken en muurtje:



Aan die twee heb je echt helemaal niets:



Dakbalken:



En nu iets overzichtelijker: