Aanbouw II

We hadden van onze vorige buren in Hjulsjö nog een paar dagen hulp tegoed, en die hebben we gisteren en vandaag gekregen. Dat schiet lekker op:

de lange muur is geïsoleerd...



en afgewerkt met vindpapp.



In Nederland gebruik je voor het dak grote osb-platen van 18 mm dik, maar we hebben hier tot nu toe alleen maar platen van 11 mm dik kunnen vinden. Die zijn niet stevig genoeg, dus we doen het op de Zweedse manier: met een soort vloerdelen van 9 cm breed, die je door middel van messing en groef in elkaar moet schuiven (of liever gezegd: met grof geweld timmeren).



Laat de regen maar komen!



Strak dakkie, niet?

Bouwen

Naast al het vermaak en de ontspanning moet er ook doorgebouwd worden, want de winter schijnt elk moment te kunnen toeslaan. Nu is kou niet zo heel erg, regen of sneeuw is natuurlijk vervelender als je buiten bezig bent.
Nadat het beton was gestort, zijn we heel druk bezig geweest met het voorbereiden van het bestaande huis: de overstekende dakrand moest weg, inclusief dakgoot, beschot en pannen, we hebben de buitenste laag rode planken van de muur gesloopt, dakpannen gehaald en toen konden we weer beginnen met opbouwen.

Fundering verder opmetselen:



De eerste dakbalk:



Twee dakbalken en muurtje:



Aan die twee heb je echt helemaal niets:



Dakbalken:



En nu iets overzichtelijker:

Dansavond

Gisteren gingen de voetjes weer van de vloer op de dansavond die de buren hadden georganiseerd. De avond begon om zes uur met een gezamenlijke maaltijd, waarvoor iedereen eten moest meenemen. Olaf had het lumineuze idee gekregen om stamppot rauwe andijvie met spekjes te maken, waarvoor de andijvie werd geleverd door mensen die in Hjulsjö ecologisch aan het boeren zijn. Onze grote pan stamppot met worstjes werd enorm op prijs gesteld, niet in het minst door de Nederlanders die we er troffen en die hier al twintig jaar wonen.
We gaan wel les nemen om de populaire Zweedse dans de bugg onder de knie te krijgen, want iedereen, van tiener tot halverwege de vijftig, swingt er hier lustig op los zodra de muziek aan gaat.
Al met al was het een geslaagde avond, zeker omdat we zo hartelijk werden ontvangen door iedereen en overal bij betrokken werden. We beginnen ons echt al een beetje thuis te voelen hier!

Bouwmelding

Vanmiddag hebben we wat formaliteiten afgehandeld: eerst naar de schoorsteenveger, om te melden dat we een nieuwe kachel hebben geïnstalleerd en dat er een nieuwe cv geïnstalleerd gaat worden. Verzekeringstechnisch gezien moet dit soort veranderingen namelijk altijd worden gekeurd door de schoorsteenveger.
Daarna naar de gemeente. Een nieuwe cv-installatie moet je namelijk melden bij de gemeente, die een checklist naar je opstuurt, aan de hand waarvan de schoorsteenveger zijn controle uitvoert. We wilden er niet al te zeer de nadruk op leggen dat we ook een stukje bij het huis aan het aanbouwen waren, maar de mevrouw van de gemeente was ook niet gek. 'Wordt er een bestaande installatie vervangen of is hij helemaal nieuw? Helemaal nieuw, is daar dan ruimte voor in het huis? Nee? Dan ga ik even kijken of er een bouwvergunning benodigd is.'
En we zagen ons al de bureaucratische molen in verdwijnen. Gelukkig viel dat alleszins mee. 'Ik zie het al, dat is het buitengebied, jullie hebben geen buren heel dichtbij, nee hoor, dan heb je voor een aanbouw geen bouwvergunning nodig. Alleen de installatie moet gemeld worden.' We kregen een formulier, ze vertelde ons wat we moesten aankruisen en na inlevering hoorden we dat het zo geregeld was en dat we de papieren voor de schoorsteenveger per post zouden krijgen. En de rekening natuurlijk...

Pubafton

Op het platteland heb je bijzonder weinig café's. De plaatselijke bevolking lost dat op door het houden van een zogenaamde pubafton, vrij vertaald met pubavond. In Hjulsjö, waar we hiervoor woonden, was dat heel eenvoudig: om zeven uur kwam iedereen bij elkaar en om een uur of twaalf waggelde iedereen met meerdere slokjes te veel op naar huis. En dat festijn deed zich dan minimaal één keer per maand voor. In Hjulsjö kon ik me daaraan onttrekken met het excuus dat we daar toch niet bleven wonen.
Nu werden we hier door onze buren uitgenodigd om mee te gaan naar een pubavond in het nabijgelegen dorp. Zij waren in de bijna dertig jaar dat ze hier wonen ook nog nooit geweest, dus ze konden ons niet vertellen hoe die er hier uitzag, maar ze gingen wel alleen als wij ook gingen. Vooruit dan maar.
En leuk dat het was! Er speelde een steengoede coverband, we konden redelijk uit de voeten met het Zweeds en de buurvrouw heeft Olaf zelfs de dansvloer op gesleept! Een unicum, hoewel, volgende week zaterdag is er een door de buren georganiseerde dansavond, en daar kunnen we in het kader van de integratie natuurlijk niet ontbreken...

Beton

Vandaag is het beton gestort. Heerlijk met een vrachtauto die de lading kwam afleveren, we hoefden het dus gelukkig niet zelf te draaien.
We hadden al doorgegeven dat ons terrein enigszins glooiend is en hadden al gehoord dat de betonwagen geen vierwielaandrijving had, dus het was wel een tikje spannend. Dat bleek ook: met slippende banden probeerde de chauffeur de bak te bereiken waar het beton terecht zou moeten komen, waarbij hij en passant bijna onze waterbron aan gort reed. Na crisisoverleg hebben we de grindvoorraad op onze oprit geplunderd en die achter de wielen geschept. Daarna ging het een stuk beter en was er binnen een half uur ruim 3,5 kuub beton gestort.
Nu is het een kwestie van wachten totdat het beton droog is, waarna we onze vaardigheden met bouwen met hout kunnen gaan beproeven...

De aankomst van de vrachtauto:



Wil er iemand koffie?



Wel netjes afreien:



Bedankt hè!



Ons gazonnetje!!



Ik heb heus ook 'met de poten in de modder' gestaan:



Het eindresultaat:

Fundering

Het heeft wel even wat moeite gekost om alle stenen uit de grond te krijgen...



en door de aflopende grond was het ook even goed de waterpas erbij houden...



maar na een aantal dagen noest graafwerk zijn we helemaal klaar voor de betonwagen: