Vorige week maandag is hier het jachtseizoen op elanden geopend. Dat betekent dat het vooral de eerste paar dagen hier in de bossen een soort carnaval met geweren zonder drank is. Serieus: je ziet overal auto's geparkeerd staan, er hangen linten aan de bomen om aan te geven waar ze aan het jagen zijn, er staan bordjes dat er wordt gejaagd. Er zijn allerlei groepen jagers, die een aantal terreinen hebben waarop ze mogen jagen. De grootte van dat terrein bepaalt de grootte van het quotum. Het zijn vaak drijfjachten, waarbij de jagers de eland van alle kanten opjagen en het dus meer dan eens gebeurt dat een quotum van bijvoorbeeld drie volwassenen en een kalfje na anderhalve dag jagen al op is.
De eerste paar dagen liepen we er dus zo bij, en dat in een heel klein bosje, waar geen linten hingen en geen auto's stonden.
Op de achtergrond staat trouwens de negentien jaar oude Volvo die we tweeënhalve week geleden uit Stockholm hebben opgehaald (hier in de buurt zaten ze allemaal onder de roest). Dit ter vervanging van Bonki, we misten een
skogsbil (bosauto) toch wel heel erg en als je in Zweden woont moet je toch minstens één keer een Volvo hebben gehad (al is het dan een ouwetje).
Intussen is ons vaste plekje bij de renbaan weer vrijgegeven en kunnen we zonder opzichtige kledij de hondjes weer lekker laten lopen.
